Waarom zou ik biechten? Ik kan God toch zelf ook om vergeving vragen? Goede vraag. We bidden aan het begin van bijna iedere liturgie wel op de een of andere manier om vergeving met schuldbelijdenissen en zo zijn er ook nog tal van andere momenten. Sommige mensen denken dat de biecht is afgeschaft. Op een bepaalde manier is dat misschien wel zo. We noemen het niet meer biechten, we noemen het het sacrament van boete en verzoening. Dit sacrament heeft door de geschiedenis heel veel verschillende vormen gekend. In het begin van het christendom waren het openbare aangelegenheden, de boeteling moest voor de hele gemeenschap zijn zonden belijden. In de Middeleeuwen wordt het de oorbiecht, de biechteling biecht zijn zonden op bij de priester. Sinds Vaticanum II spreken we van het sacrament van boete en verzoening. Dat zegt veel meer over de essentie van dit sacrament. Het gaat er niet alleen om dat je je fouten vertelt en opbiecht, maar het gaat er veel meer om dat je spijt betuigt. Door het sacrament van Boete en Verzoening keer je weer terug in de armen van de Moederkerk.

In onderstaande video wordt uitgelegd waar het sacrament van boete en verzoening over gaat. De vraag die centraal staat is waarom je zou biechten als je God zelf ook om vergeving kunt vragen. We gaan in op wat een zonde is en we laten zien hoe het sacrament van boete en verzoening verloopt. Ook behandelen we een paar misvattingen die bestaan over dit sacrament.