Petra Kasius- Neuteboom;
Truus Verkleij – Looman;
Antoon Janmaat;
Lien den Blanken- Nieuwendijk;
Jaap Janmaat;
Cees Kwakkenbos en Rini Kwakkenbos-Smits en zonen Kees, Gerard en Ruud;
Cor en Annie van der Meer-Zwanenburg en dochter Lenie;
Wim Boere, Jeanne Boere-Ebskamp en Peter;
Martha de Valk-Pietersen;
Jan Bouwman;
Arie Neuteboom en Annie Neuteboom- Pijnacker;
Joop Bouwman;
Overleden ouders van Schaik- den Blanken;
Jo Bouwman en To Bouwman-Janmaat;
Wim Kemp;
Antoon Kempen;
Antoon den Bruinen;
Kamerik Contactgegevens Geloofsgemeenschap
[supsystic-tables id=”1″]
| regel 1 | inhoud 2 | tabelkolom 3 |
| inhoud 1 | inhoud 2a | tebelkolom 3 |
Wie was Hippolytus?
Hippolytus van Rome leefde van ± 170 tot 235 na Chr.
Onze Hippolytus wordt nog wel eens verward met de tragedie Hippolytos van Euripides.
Dus Hippolytus, de heilige naar wie onze kerk genoemd is, was sinds 192 priester in Rome. Hij wordt in het Westen als een van de belangrijkste kerkleraren van zijn tijd beschouwd.
Hippolytus was een zeer conservatief christen en een vlijtig schrijver. Een groot deel van zijn werken zijn pas eind 19e eeuw ontdekt en alleen in een Oud-Slavische vertaling bekend.
In het kader van de christenvervolging werd Hippolytus, samen met de nieuwe paus Pontianus, door de Romeinse keizer naar Sardinië verbannen.
De twee raakten daar bevriend en verzoenden zich. Beiden stierven daar,
waarschijnlijk door de onmenselijke omstandigheden in de Sardijnse mijnen.
Al in 236 werden ze als heilige martelaars naar Rome overgebracht en begraven in
de pauselijke catacombe. Hippolytus is een speciaal geval. Hij is niet verbonden
aan een bisdom of streek, en is ook niet reuze populair. Er zijn niet zoveel dorpen
en/of kerken die zijn naam dragen.
De naam Hippolytus is gekozen vanwege de speciale bescherming die men zo
hoopte te bereiken. Met name in de 8e eeuw schreven de Karolingers speciale
kracht toe aan Hippolytus bij het kerstenen van de heidense stammen en het
keren van de heidense vloedgolven. De vroege christenen zagen de
volksverhuizingen als een woeste zee waarin de beschaving (het christendom)
dreigde te verdrinken. De heidense volkeren die Europa binnen trokken werden
dus als een bedreiging gezien, zoals het water van de zee dodelijk kan zijn als je
er door wordt overspoeld.
Hippolytus werd door de vroeg middeleeuwse kerk ineens binnengehaald als een
profeet, omdat hij, eeuwen voordien, van dezelfde beeldspraak gebruik maakte.
Hij zag de kerk ‘als een schip op zee die door de storm heen en weer geslingerd
wordt, maar niet vergaat, want het heeft Christus aan boord als ervaren
stuurman’.
De strijd tegen de zee die Hippolytus beschrijft werd door de Karolingers gebruikt als bescherming tegen de heidense invallers van hun rijk. Het is dan ook niet toevallig dat de bekendste plaats die naar Hippolytus is genoemd, het Oostenrijkse St. Polten is, aan de rand van het Karolingische rijk.
In St. Polten is een belangrijk klooster waarvan bekend is dat het in 777 gesticht is.
Historie in Kamerik
Historie pastorie en kerkgebouw
De eerste steen van de kerk werd gelegd op 14 april 1914. Hoe dat zo gekomen is en hoe het verder is gegaan, is een verhaal waarin we teruggaan tot de 10e eeuw.
In die tijd liet de bisschop van Utrecht de veengronden ontginnen en vernoemde nieuwe nederzettingen naar bestaande gebieden.
De naam Kamerik komt van het Frans-Vlaamse bisdom 
Kamerijk, het tegenwoordige Cambrai.
De eerste bekende bewoning van het hooggelegen gedeelte van het veengebied waarin Kamerik zich bevindt, dateert uit de 10e eeuw.
Het veengebied wordt doorsneden door de Kamerikse Wetering, die tot halverwege de 14e eeuw een onderdeel vormde van de scheepvaartroute van Woerden naar Amsterdam.
Zo ontstond geleidelijk het dorp Kamerik rondom de aan St. Hippolytus gewijde kerk. Deze uit ca. 1500 daterende kerk heeft waarschijnlijk een voorganger gehad uit de 10e eeuw, gezien de houten lijkkisten die in de kerk zijn gevonden.
De huidige Hervormde kerk aan de Meent (Burg. Talsmaweg) was vóór de Reformatie dus aan St. Hippolytus gewijd. (foto links)
Tijdens de Reformatie ging deze kerk over naar de protestanten. Aanvankelijk zal de hele gemeenschap wel meegegaan zijn met pastoor Dael die in zijn kerk de
nieuwe leer verkondigde. Zij die katholiek bleven waren in het vervolg aangewezen op schuilkerken in de omgeving.
Zelfs in Woerden waar bijna de gehele bevolking de nieuwe leer had aangenomen, blijkt zo’n 50 jaar later alweer een groot percentage katholiek te zijn.
Zo was het mogelijk dat er omstreeks 1700 een katholieke kerk gesticht werd in Teckop,
hoewel dat volgens de plakkaten verboden was.
Teckop was echter Hollands grondgebied, waar de wet wat soepeler werd
gehanteerd dan in het Stichtse (Utrechtse).
Het dorp Kamerik was overwegend protestants. Nadat de rooms-katholieken in 1856 twee kilometer buiten het dorp een eigen kerk bouwden, weer gewijd aan St.
Hippolytus (foto links) en ter vervanging van de oude schuurkerk in Teckop, ontstond een nieuwe, grotendeels katholieke, kern: de Kanis.
Kamerik werd in 1910 opgeschrikt door een dorpsbrand. Zeven woningen
brandden tot de grond toe af, terwijl een groot aantal woningen alsmede de
kerktoren ernstige schade opliep.
In 1913 gaf het kerkbestuur architect Wolter te Riele uit Deventer opdracht een
nieuwe kerk met pastorie te ontwerpen. Deze architect heeft meer rk kerken
ontworpen, bv. die van Montfoort.
Het werk werd uitgevoerd door de Gebroeders Koenders uit Enschede, met wie
de architect vaker samenwerkte.
Op 14 april 1914 werd de eerste steen gelegd. Door de mobilisatie ten tijde van
de Eerste Wereldoorlog kwam de bouw al snel stil te liggen. Men had te kampen
met een tekort aan arbeidskrachten en moeilijk te verkrijgen bouwmateriaal.
Toch kon de aartsbisschop van Utrecht, mgr. H. van de Wetering, een jaar later de kerk inwijden.
Het kerkgebouw was gebouwd in baksteen en kreeg een kruisvormige plattegrond. De bouwsom bedroeg circa 62.000 gulden, ongeveer 5.000 gulden meer dan begroot.
In de kerk werd het oude kerkorgel na restauratie in 1917-1919 teruggeplaatst.
Bij de oplevering waren er nog geen gebrandschilderde ramen.
De vijf grote ramen dateren van 1923 en zijn van de hand van H.L.D. Kochen uit
Utrecht
Het gaat om voorstellingen van:
– li: de heidense hoofdman die zijn geloof en onwaardigheid betuigt
– Midden: – de aanbidding van het Lam Gods
– re: de herders
– de drie koningen
– Johannes de Doper die Christus aanwijst
De gebrandschilderde ramen dateren uit veel latere tijd:
zij zijn tussen 1956 en 1962 gemaakt door Harrie Sterk, een kunstenaar uit Vleuten, die hier diverse heiligen afbeeldde o.a. St. Liduina, St. Petrus, St. Anna, St. Agnes, St. Christophorus, St. Isidores, en
St. Maria Magdalena.
Hiervoor was onder meer geld ingezameld bij gelegenheid van het eeuwfeest van de parochiekerk aan de Kanis.
De oorspronkelijke decoraties op de gewelven en pilaren zijn nu achter een witte pleisterlaag verdwenen.
De Hippolytuskerk staat op de gemeentelijke monumentenlijst van Woerden.
RK Begraafplaats Kamerik
Naast de kerk ligt de katholieke begraafplaats.
De begraafplaats met het bakstenen baarhuisje stammen nog uit deze eerdere periode. Het oudste grafmonument is de grafkelder voor Anthonius van Schaik (1813-1897) die negenentwintig jaar pastoor is geweest van Kamerik.
Deze begraafplaats is niet meer in gebruik.
Algemene Begraafplaats Kamerik
De Algemene Begraafplaats in Kamerik, die in 1980 in gebruik genomen is, ligt net buiten het dorp aan de Van Teylingenweg, in een landschap van sloten en
weilanden. Deze tamelijk kleine begraafplaats heeft een algemeen en een rooms-katholiek gedeelte.
Deze begraafplaats beschikt niet over een aula, maar wel over een eigen parkeerterrein.
Ook leuk om te lezen!
Koren in Kamerik
Het huidige gemengd St. Hippolytuskoor bestaat sinds 1965. Vóór deze tijd bestond het koor uitsluitend uit mannen en werden er wekelijks Gregoriaanse Gezangen uitgevoerd.
In 1961 werd er onder de bezielende leiding van de heer W.J. de Valk, tevens schoolhoofd van de basisschool, een kinder/jeugdkoor opgericht.
Wekelijks repeteerden wij in de schoolbanken en is er een goede basis gelegd, qua zangtechniek.
Om wat meer volume te krijgen en ook omdat enkele jongeren het koor weer verlieten, kwamen in 1963 enkele dames dit koor versterken.
In 1965 zijn we voor het eerst met de mannen samen gaan zingen. Niet iedereen was even enthousiast, maar Wil de Valk zette door!
Het eerste vierstemmige stuk wat we toen hebben uitgevoerd, was de H. Hart Mis; een compositie uit 1962 van het schoolhoofd, tevens dirigent en organist. Zo ontstond het huidige ”Gemengde St. Hippolytuskoor”.Het koor bestaat nu uit 25 leden en is onderverdeeld in 7 alten – 10 sopranen – 4 tenoren en 4 bassen. Wij repeteren wekelijks op de dinsdagavond van 19.30 tot 21.30 uur. Marcel Kooijman is onze dirigent en Ronald Kooijman bespeelt sinds 2004 met veel enthousiasme het orgel. Wij ondersteunen wekelijks de religieuze vieringen op zondag. Daarnaast wordt er ook bij rouw- en trouwvieringen een beroep op ons gedaan.
Ons uitgebreide repertoire bestaat uit Gregoriaanse en Latijnse Gezangen, Nederlandse, Engelse en Duitstalige kerkmuziek en onlangs hebben we het Russische lied; Tjèbjè Pojiem van Dimitri Bortnianskt uitgevoerd. We zijn een hechte en trouwe groep en hopen ook u warm te maken om ons koor te komen versterken.
Om de eenheid binnen de groep te versterken, organiseren we eenmaal per jaar een barbecue. Ook de oud/ereleden worden hierbij uitgenodigd. Contactpersoon van het St. Hippolytuskoor is Bep van Bemmel,
Bep zoekt wekelijks de liederen uit die bij de lezingen en het thema van de viering passen. Zij wordt hierbij ondersteund door onze dirigent Marcel Kooijman.
Het voltallige bestuur bestaat op dit moment uit:
| Voorzitter | Joop Vernooij |
| Secretaris | Bep van Bemmel-Blok |
| Penningmeester | Gerard de Rijk |
| Contactpersoon | Joop Vernooij |
| Bestuurslid | Wilhelmien den Bruinen-Vernooy |
Jong van Hart
Jong van Hart is een groep enthousiaste mensen die twee tot drie keer per jaar
themavieringen in de H. Hippolytuskerk in Kamerik verzorgt.
Jong van Hart bestaat uit een middenkoor van gemiddeld 30 leden, een koordirigente,
muzikanten en een tekstgroep.
De tekstgroep houd zich bezig met de invulling van de viering. Zij zoeken en schrijven teksten en zorgen dat de gekozen thema’s centraal staan.
De afgelopen jaren zijn o.a. thema’s als ‘Blij’, ‘Eenzaamheid’, ‘Dromen’ en ‘Toekomst’ de revue gepasseerd. Maar ook ‘het Passieverhaal’ en een aantal kerstnachtvieringen heeft Jong van Hart mogen verzorgen.
Het koor, o.l.v. de koordirigente, en de muzikanten zorgen voor de muzikale opluistering
tijdens de vieringen en brengen een afwisselend repertoire, afgestemd op het thema, ten gehore, denkend aan the Beatles en Racoon.
Voor meer informatie kunt u contact opnemen met Yvonne de Heer van Leeuwen 06- 20471608